【听泰语故事4】为什么许多人都不喜欢中国 ทำไมใครๆไม่ชอบจีน

聆听泰语故事，让你爱上泰语。

聆听泰语故事，让你提高泰语。

原文：（完整版的在我公主号哦）

คำถามที่ยากพอๆกับตายแล้วไปไหนคือเรียนจบแล้วทำอะไรแอดตอบตัวเองไม่ได้รู้แค่ว่าตอนนี้ไม่รู้เลยว่าอยากทำอะไรเลยขอใช้โคต้าสุดท้ายในชีวิตของตัวเองขอที่บ้านไปฝึกงานเลยสมัครฝึกงานไปสองที่ที่อเมริกากับเมืองจีนเชื่อมั้ยว่าได้สองที่เลยตอนนั้นก็คิดว่าแล้วจะไปที่ไหนดีแต่สุดท้ายก็เลือกไปจีน

ใช่ฟังไม่ผิดหรอกค่ะแอดเลือกไปจีนเพราะตอนนั้นอยากไปที่ที่ไม่เคยไปอยากเรียนรู้วัฒนธรรมใหม่ๆเพราะหลังจากเรียนจบเพื่อนก็ไปเรียนต่อโทกันเกือบหมดและประเทศที่ยอดฮิตตอนนั้ก็คืออังกฤษกับอมเริกาตอนนั้นคือเนี่่ยแหละที่ที่เหมาะกับฉันฉันอยากไปในที่ที่ไม่มีใครรู้จัก

ตัดสินใจว่าอยากไปอยู่ที่เมืองหนาวๆอย่างปักกิ่งกับฮาบิ้นบอกเอเจ้นไปเลยว่าเอาที่ไหนก็ได้ขอแค่หนาวไว้ก่อนสรุปเอเจ้นบอกว่าได้ไปซานย่าหนาวเหมือนกันตอนนั้นด้วยความซื่อก็ไม่คิดว่าต่ากันมากเชื่อมั้ยว่าอยากไปลองประสบการณ์ใหม่ๆโดยที่ไม่ค้นอะไรเลยไค้นว่าซานย่ามันอยู่ตรงไหนหน้าตาเป็นยังไงอารมณ์แบบตื่นตาตื่นใจพอสัมภาภณ์เสร็จก็เลือกที่ัจะบินไปทันทีโดยภาษาจีนที่ติดตัวไปด้วยคือหนีห่าวกับเซี่ยเซี่ยได้แค่ว่าสวัสดีจ้ากับขอบคุณจ้า

พอไปถึงโอ้แม่เจ้าได้หนีร้อนมาเจอร้อนน้อยยกว่านิดนึงเหมือมนมากอารมณ์ประมาณอยู่ภูเก็ตเลยจ้าเป็นเมืองทางใต้ที่มีแต่ทะเลทะเลมองไปทางไหนก็มีแต่ทะเลเค้าบอกว่าเมืองนี้เป็นเมืองตากอากาศเป็นเกาะเขตร้อนที่เดียวของจีนค้ายกให้เป็นฮาวายของเอเชียเลยทีเดียวแต่ว่าแอดไม่ได้อยากมาอยู่เมืองทะเล

ตอนไปถึงก็ไปเจอคนไทนที่มาพร้อมกันอีกสามคนก็คิดในใจว่าเฮออยากมาคนเดียวไม่อยากอยู่เมืองที่มีคนไทยเลยแต่เชื่อมั้ยว่าถ้าไม่มี3คนนี้แอดคงร้องไห้กับบ้านตั้งแต่อาทิตย์แรกแล้วเพราะกว่าจะปรับตัวได้ก็ประมาณเดือนที่สองได้

โดยก่อนฝึกงานเค้าบังคับให้เรียนภาษาก่อนเดือนนึงซึ่งการเรียนภาษาที่เปิดโลกเลยทีเดียวเพื่อนที่นี่จะชอบคนไทยมากชอบดูละครไทยและเพราะไม่เคยมีคนไทยทีมาเรียนที่นี่มาก่อนเค้าจะตื่นเต้นมากคอยมาช่วยเหบือทุกอย่างมาคอยพาไปนู่นไปนี่ทุกเสาร์อาทิตย์ก็จะมาชวนไปทะเลขึ้นเขานั่งรถไปเมืองข้างๆซึ่งเค้าก็อยากเรียนอังกฤษด้วยซึ่งเราก็อยากเรียนภาษาจีนพูดแรกกันไปมาฟังกันเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างแต่ก็ไปเที่ยวด้วยกันได้

ที่อาการหนักคือการเรียนเพราะมันมาถึงกลางเทอมทุกคนในห้องมีความรู้พูดได้หมดส่วนแอดก็คือได้สองคำและด้วยความที่เป็นคนเอเชียหัวดำที่เหล่าซือเอ็นดูเป็นพิเศษเรียกตอบมันทุกคาบสองอาทิตย์แรกได้แต่นิ่งแล้วก็ยิ้มยังจำได้เลยว่าวันแรกที่ไปเดืนสำรวจรอบมอแล้วหาทางกลับหอไม่เจอเพราะมันกว้างมากก็เลยเดินไปถามทางแต่ไม่มีใครรู้เลยเค้าไม่เรียกแท็กซี่ว่าแท็กซี่แล้วทำไงล่ะทีนี้เดินสามชั่วโมงเบาๆเพื่อหาทางกลับเข้าหอ

แต่เพราะสถานธการณ์มันบังคับสองอาทิตย์หลังก็เลยเริ่มตอบได้ฟัประโยคพื้นฐานได้สั่งอาหารได้บอกทางแท็กซี่ได้ชีวิตก็เริ่มสนุกขึ้นเรื่อยๆเริ่มปรับตัวกับเค้าเจอร์โรช็อกได้อย่างเรื่องการไว้ขนรักแร้มันเป็นเรื่องที่แอดข้องใจมากเลยถามเพื่อนเพื่อนเลยบอกว่าในอดีตมันมีแต่โสดภณีที่โกนขนมันเลยเป็นความเชื่อที่สืบทอดกันมาแอดก็เลยามเพื่อนผู้ชายต่ออีกว่าอ้าวแล้วเวลาเห็นผู้หญิงขนแพลมๆเนี่ยคิดว่าไงคือต้องนึกภาพตามก่อนนะว่าเมืองที่แอดอยู่มันเป็นเมืองที่ร้อนผู้หญิงจะใส่เดรสแขนกุดเกาะอกคนส่วนมากจะมาจากทางเหนือผิวขาวเนียนละเอียดหน้าตาสวยมากแต่จะมีขนที่ยาวออกมาโดยไม่ต้องแม้แต่กยกแขนอะเพื่อนก็เลยบอกว่าก็ปกติเรื่องธรรมชาติยูประสาทป่ะเนี่ยพอได้ยินคำตอบแอดก็คิดในใจสบายล่ะไม่ต้องกังวลล่ะว่าอาทิตย์ไหนจะลืมโกน